Het was mijn grote droom, een eerste hondje. Als klein meisje wilde ik al graag een hond. Het leek me zo leuk. Met hem spelen, met hem wandelen, met hem knuffelen. Maar destijds kon het niet. Dus nam ik me voor: ‘Als ik volwassen ben, neem ik een hond’.

Mijn hond zou er nooit komen

Ik kreeg echter een vriend – inmiddels mijn man – die niets met honden heeft. En later nog drie zonen waarvan één een allergie voor honden heeft.

Ik kon dus niet anders dan accepteren dat ik nooit een hond zou krijgen. Alhoewel..

Anti-allergische honden, toch een kans

En toen bleken er anti-allergische hondenLees meer

In 1997 kregen wij onze eerste hond. Er was net bij ons ingebroken en ik wilde een hond om me veiliger te voelen.

Bovendien was mijn zoon, toen zeven jaar, bang voor honden. Als klein ukkie was hij een keer ondersteboven gelopen door een wat al te enthousiaste Labrador.

Ik dacht twee vliegen in één klap te slaan, en dat heeft gewerkt!

Onze eerste hond, onze prachtige Aminta

Nadat ik had besloten dat onze eerste hond er zou komen, ging ik op zoek naar een ras dat bij me paste. Dat viel nog niet mee, want ik had eigenlijk nog nooit een hond van dichtbij meegemaakt. Dus kocht ik de dikste encyclopedie die ik vinden kon. En ik aan het bladeren.Lees meer